Oleodruk - to reprodukcja obrazu (odbitka) na płótnie bądź papierze, wykonana techniką oleografii lub chromolitografii. Oleodruki miały imitować prawdziwe obrazy olejne. Technika ich wykonywania pozwalała na masową produkcję odbitek za stosunkowo niską cenę, dlatego już w XIX wieku cieszyły się dużą popularnością. Wtedy też funkcjonowały szkoły wykonywania oleodruków oraz działające przy nich zakłady produkcyjne. Szczególnie znane istniały we Francji i Niemczech. W Polsce głównym ośrodkiem ich produkcji był Wrocław.
Oleodruki różniły się jakością. Ich poziom zależał od zastosowanych farb, podłoża oraz staranności wykonania. Niektóre odbitki ozdabiano dodatkowo trójwymiarowymi elementami – np. naszywanymi cekinami czy brokatem. Ponadto oprawiano je w ozdobne ramy.
Oleodruki zdobiły zarówno wnętrza mieszczańskie, jak i wiejskie chaty. Ich posiadanie świadczyło o pobożności właścicieli, przeważały bowiem oleodruki o tematyce religijnej. Nowożeńcy często otrzymywali te z wizerunkami Świętej Rodziny albo Matki Bożej karmiącej. Dzieci przy chrzcie dostawały Anioła Stróża.
Podobne obrazy religijne, sprzedawane były głównie podczas odpustów, np. w Kalwarii Zebrzydowskiej, bądź przez obwoźnych sprzedawców. Muzeum posiada w swoich zbiorach kolekcję oleodruków, wykonanych głównie techniką chromolitografii (wielobarwnego druku litograficznego, wypartego w XX wieku przez offset).
